Aren't you acting like a child in front of you? Or do you not suspect these children? When placed at these points in our daily price. Im using too. Maybe the sentence is for me too :)) We play the little ones in the little ones of our souls :)
Merhaba Sevgili Arkadaşlar,
Karşınızdaki kişilere bir çocuk gibi davranıyorsun dediğiniz olmuyor mu? Ya da senin bu yaptığını çocuklar bile yapmaz demiyor musunuz? Günlük yaşamımızda bu cümleleri sırası geldiğinde kullanıyoruz. Ben de kullanıyorum. Belki de cümle bana da söyleniyor:)) Ruhumuzun derinliklerinde bıraktığımız o küçük ufaklığı yerinden oynatıyoruz dimi:)) Tıpkı yaramazlık yapmaya hazırlanan resimde gördüğünüz yeğenlerim gibi:))
We are four brothers. Three boys and a girl. I'm in the middle group. That's why everything happened to me when I was little. Me going to buy bread, me going to fill water, me going to the grocery store. In short, it's always me... In the picture below, there is the picture of four siblings together when we were little. The naughty ones we take in our arms in front of us are also my aunt's children. It seems that I was posing as I was tall and I think I was preparing for basketball auditions at that time :))
Biz dört kardeşiz. Üç erkek ve bir kız. Ben ortanca gruptayım. Bu yüzden bütün işler küçüklüğünde bana denk geldi. Ekmek almaya giden ben, su doldurmaya giden ben , bakkala giden ben. Kısaca hep ben...Aşağıdaki resim de küçüklüğümüzde dört kardeşin bir arada olduğu resim var. Önümüzde kucağımıza aldığımız yaramazlar da teyzemin çocukları oluyor. Boyu uzun ve o dönemlerde galiba basketbol seçmelerine hazırlanır bir halimle poz verdiğim anlaşılıyor:))
My father is a retired civil servant, and my mother is a housewife. When we were little, my father worked in shifts. My mother used to cook house chores and take care of us. I would be the one who helped my mother the most at home. Of course, this changed from time to time. We used to be somewhat tolerant to those who were going to start school, those who were preparing for exams, and those who went to private lessons. In this picture, I would like to share a frame where everyone is chatting together.
Benim babam emekli devlet memuru, Annem de ev hanımı. Küçüklüğümüzde Babam vardiyalı olarak çalışırdı. Annem ev işleri yemek ve bize bakardı. Evde anneme en çok yardım eden ben olurdum. Tabi bu dönemsel olarak değişiklik gösteriyordu. Okula başlayacak olanlara, sınavlara hazırlananlara, dershaneye gidenlere biraz toleranslı davranırdık. Bu resimde de herkesin birlikte sohbet ettiği bir kareyi paylaşmak isterim.
Pictures may be of poor quality and dull. I am so sorry for that. We don't look very lively because there are pictures from the past :)) Of course, there were problems and fights between the brothers. But in the end we were making it for dessert. But I still can't get over the fact that my mother gave the piece to my brother on his birthday; I couldn't change that piece in one last move, so I'll blame it :)) In this picture, we are moving towards the times when my mother and father's grandchildren were now in their arms. I'm still waiting for my turn :))
Resimler biraz kalitesiz ve donuk olabilir. Bunun için çok üzgünüm. Geçmiş resimler olduğu için çok canlı gözükmüyoruz:)) Kardeşler arasında sorunlar ve kavgalar elbette ki oluyordu. Ama sonunda tatlıya bağlıyorduk. Ama doğum günlerinde çok olan parçayı annemin abime vermesi hala aklımdan çıkmıyor; son bir hamlede o parçayı değiştiremedim ona yanarım:)) Bu resim de annemin ve babamın torunları artık kucağına aldığı dönemlere doğru ilerliyoruz. Ben hala sıramı bekliyorum:))
I remember very well that we lived in lodgings for 5 years because of my father's profession. I made very good friends in these lodgings consisting of three blocks. In the first weeks we moved, almost everyone living in the lodgings had a bicycle. Since we are four brothers, my father said that if I buy the bike, you will fight among yourselves. Despite that, he took the bike and it happened as he said. Each of us was waiting for the time we boarded to pass. One hour me, one hour my brother, one hour my brother and one hour my sister. It would be a novel if that bike told us what it took from us :)) We used to sit on the 5th floor. There was no elevator in the building. We used to carry that big bike up so that no one would steal it. This transportation process was left to whoever got on last. That's why we would draw lots among ourselves even to get the first place :)) Usually this job would coincide with my brother. My brother is currently building a new house with a garden. He posed for us when my family went to visit him.
Çok iyi hatırlıyorum da Babamın mesleğinden dolayı biz 5 yıl lojmanlarda oturduk. Üç bloktan oluşan bu lojmanlarda çok güzel arkadaşlıklar edindim. Taşındığımız ilk haftalarda lojmanlarda oturanların neredeyse herkesin bisikleti vardı. Biz dört kardeş olduğumuz için babam bisikleti alırsam size aranızda kavga edersiniz demişti. Ona rağmen bisikleti aldı ve dediği gibi de oldu. Her birimiz bindiğimiz zamanın dolmasını bekliyorduk. Bir saat ben, bir saat kardeşim, bir saat abim ve bir saat ablam. O bisiklet bizden neler neler çekti anlatsa roman olurdu:)) Biz 5. katta otururduk. Bina da Asansör yoktu. O koca bisikleti kimse çalmasın diye yukarı kadar elimizde taşırdık. Bu taşıma işlemi de en son kim bindiyse ona kalırdı. Bu yüzden ilk sırayı kapmak için bile kendi aramızda kura çekerdik:)) Genelde bu iş kardeşime denk gelirdi. Kardeşim şu anda yeni bahçeli bir ev yaptırıyor. Ailem onu ziyaret etmeye gittiğinde bize bu pozu vermiş.
My brother is a math teacher. Our dialogue with him has always been like two sincere friends. We would tell each other our secrets and not tell anyone. When we were little, we tried to cover up each other's faults. Our favorite was when we wrestled with each other. He never gave up even though he was defeated by me every time :)) We are very similar to each other with my brother. Look at our picture, the looks are the same :))
Benim kardeşim matematik öğretmenidir. Onunla diyaloğumuz iki samimi arkadaş gibi olmuştur her zaman. Birbirimize sırlarımızı anlatır ve kimseye de söylemezdik. Küçükken birbirimizin kabahatlerini örtmeye çalışırdık. En sevdiğimiz de birbirimizle güreş yaptığımız zamanlar olurdu. Bana her seferin de yenilse de asla vazgeçmiyordu:)) Biz kardeşimle birbirimize çok benzeriz. Baksanıza resmimize bakışlar aynı:))
.jpeg)
.jpeg)
Let me tell you a little bit about my relationship with my older brother. My brother also works as a math teacher in a secondary school. Every time I call him, he's usually in private lessons. Can't pick up the phone. It does come back later. Our conversations with my brother take up hours. It ranges from how the day went, to economic life, school life and general market evaluation. In addition, we are together in solving family problems and remembering good memories and we make plans. In this picture, I would like to share a picture I found while visiting the zoo with my brother and his child. Can you compare it?
Biraz da Abimle olan ilişkilerimden bahsedeyim. Abim de bir ortaokulda matematik öğretmeni olarak görev yapıyor. Onu her aradığımda genelde özel derste oluyor. Telefonu açamıyor. Sonradan dönüş yapıyor elbet. Abimle konuşmalarımız saatlerimizi alıyor. Günün nasıl geçtiğinden tutun da ekonomik hayat, okul hayatı ve genel piyasa değerlendirmesine kadar uzanıyor. Ayrıca ailevi sorunların çözümünde ve güzel anıların hatırlanmasında birlik olup, planlar yaptığımız da oluyor. Bu resimde de abim ve çocuğuyla birlikte hayvanat bahçesini gezerken bulduğum bir resmi paylaşmak istiyorum. Bakalım benzetebilecek misiniz?
Ve kardeşler arasında düzeni sağlayan, kavgalarımızı engelleyen, bizi barıştıran, bize öğütler veren Ablama sıra geldi. Ablam bilgili görgülü, düşünceli, planlı ve sevecen biridir. Ablamla olan diyaloğum annemle olan diyaloğumla benzerlik gösteriyor. Her ne kadar uzak olsam da telefonla mutluluklarımı, sorunlarımı, planlarımı, yaptığım yanlışları Ablamla paylaşırım. Bilirim ki Ablam bana doğru yolu en kısa yoldan gösteren can ciğerimdir. Hayatımı devam ettirirken kararsız kaldığımda sığınacak tek limanım Ablam olmuştur. Aynı şekilde zor durumlarımda hem maddi hem de manevi zamanlarımda yanımda olduğu için onu çok seviyorum. İşte Ablam ben eniştem, annem ,kuzenim ve yeğenlerimle birlikte, beni ziyarete geldiklerin de çektirdiğim resimleri de koymadan yazımı bitirmek istemiyorum.
And it's time for my sister, who maintains order among the brothers, prevents our fights, reconciles us, and gives us advice. My sister is knowledgeable, well-mannered, thoughtful, planned and loving. My dialogue with my sister is similar to my dialogue with my mother. Even though I am far away, I share my happiness, problems, plans and mistakes with my sister over the phone. I know that my sister is my dear liver that shows me the right way in the shortest way. When I was undecided while continuing my life, my only port of refuge was my sister. Likewise, I love him very much because he is with me in my difficult situations, both financially and spiritually. Here is my sister, I do not want to finish my article without including the pictures I took with my uncle, my mother, my cousin and my nephews when they came to visit me.
.jpeg)
.jpeg)
These pictures are some of the shots we took when I took my sister and nephews to visit Olympos, the historical ancient city of Antalya.
Bu resimler de Ablam ve yeğenlerimi Antalya'nın tarihi antik kenti olan Olimposa gezmeye götürdüğüm zamanlarda çektirdiğimiz karelerden birkaçıdır.
.jpeg)
.jpeg)
That's all for now from my time travel with my brothers. Even as I was writing, I felt my memories come to life in my mind. Family bond is a part of your soul. Don't let anyone take that life away from you. Let's not forget to call our family, our brothers, let it be a small footnote. Take good care of yourself. Goodbye
İşte kardeşlerimle olan zaman yolculuğumdan şimdilik bu kadar. Ben bile yazarken anılarımın zihnimde canlandığını hissettim. Aile bağı canınızdan bir parçadır. O canı kimse elinizden almasın. Ailemizi, Kardeşlerimizi aramayı unutmayalım küçük bir dipnot olsun. Kendinize çok iyi bakın. Hoşçakalın
