Hello everyone from the fourth day of the activity question.
When I was in my primary school years, I used to read special poems on special weeks. The poem that affected me the most was the poem written by Mehmet Akif Ersoy for "Çanakkale Martyrs". I will never forget when I was in the 6th grade, my class teacher asked me to memorize this poem to read at the ceremony. I memorized the poem in a few days. I read the poem to my class teacher a few times before the ceremony and she told me the places and emphases I should pay attention to. When the day of the ceremony came, I read the poem with the support of the audience.
After the ceremony, my teacher came to me and congratulated me, saying, "Well done, you read it exactly as I wanted." A day later, she decorated this congratulation with a gift. I was very happy. After that day, poetry remained a great memory for me. From time to time, I still read it in my heart and go back to my primary school years.
Etkinlik sorusunun dördüncü gününden herkese merhaba.
İlkokul yıllarımda iken özel haftalarda genellikle o güne özel şiirler okurdum. Beni en çok etkileyen şiir ise, Mehmet Akif Ersoy'un "Çanakkale Şehitleri" için kaleme aldığı eserdi. Hiç unutmuyorum 6. Sınıfta iken sınıf öğretmenim törende okumam için bu şiiri ezberlememi istedi. Birkaç gün içerisinde şiiri ezberlemiştim. Sınıf öğretmenime törenden önce birkaç defa şiiri okudum ve dikkat etmem gereken yerleri, vurguları bana aktardı. Tören günü geldiğinde izleyicilerden aldığım ile şiiri âdeta yaşayarak okudum.
Törenden sonra öğretmenim yanıma gelerek, "Aferin, tam istediğim gibi okudun diyerek, beni tebrik etti." Bir gün sonra bu tebriğini hediye ile süsledi. Çok mutlu olmuştum. O günden sonra şiir ben de büyük bir anı olarak kaldı. Ara ara hâlâ içimden okuyup ilkokul yıllarıma giderim.
Another poem that I enjoy reading is "Flag" by Arif Nihat Asya.
Again in primary school years, our teacher gave us homework to memorize this poem. After memorizing it, we recited it as a class. It was much more enjoyable to read it collectively.
In high school, I was listening more than memorizing poems.
Okumaktan büyük keyif aldığım bir diğer şiir ise Arif Nihat Asya'ya ait "Bayrak" şiiri.
Yine ilkokul yıllarında öğretmenimiz bu şiiri ezberlememiz için ödev verdi. Ezberledikten sonra sınıfça bu şiiri okuduk. Toplu okumak çok daha keyifli idi.
Lise yıllarında ise şiir ezberlemekten ziyade daha çok dinliyordum.
During my university years, I can say that I became a little distant from poetry. I see poems as a friend who is with me in difficult times. Whenever I read them, I feel relief and relaxation.
As for the book adventure, it cannot be said that I read many books during my primary school years. I read many books in high school years. I especially loved reading novels. I would like to talk a little bit about the last book I read. French writer Jules Payot's book called "Will Dressage". Although it is a translation book, it is written in a very simple and understandable language.
The author lists some of the arguments that exist in the minds of every person before the training of manners, which lead them to failure. He tries to explain some ways out to overcome them with examples. He mostly includes himself in the examples.
Those who are curious can read it, it is a good book.
Üniversite yıllarda ise şiirle aram biraz açıldı diyebilirim. Ama sonraları tekrardan dinlemeye devam ettim. Şiirleri zor zamanlarımda yanımda olan dost gibi görüyorum. Ne zaman okusam ferahlama, rahatlama hissediyorum.
Kitap serüvenine gelecek olursak, ilkokul yıllarında çok fazla kitap okuduğum söylenemez. Lise yıllarında birçok kitap okudum. Özellikle roman tarzı okumayı çok severdim. En son ki okuduğum kitaptan biraz bahsetmek istiyorum. Fransız yazar Jules Payot'un "İrade Terbiye" Adlı kitabı. Çeviri kitabı olmasına rağmen gayet sade ve anlaşılır bir dille yazılmış.
Yazar, terbiye eğitiminden önce her insanın zihninde var olan, onu başarısızlığa sevk eden bazı argümanları sıralar. Bunların üstesinden gelmek için bazı çıkış yollarını örneklerle açıklamaya çalışır. Örneklerde daha çok kendine yer verir.
Merak edenler okuyabilir, güzel kitap.
Speaking of books, I would like to share with you a memory from my university years. When I was studying in my last year at the university, our Philosophy of Religion teacher held us responsible for a book. The book was a translation book and it had four authors. For me, it was the worst book I had ever seen in my life. I am sure I am not the only one who thinks so. The book was mostly addressed to PhD students and academics. Therefore, I had a very hard time understanding it.
This book overshadowed my love for philosophy and books. 😅
@sezermehmet as someone who has read the same page 10 times, what do you think about this? 😂
That's all I had to say in general.
See you soon.
Kitap demişken üniversitesi yıllarında ki bir anımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Üniversite son sınıfta eğitim görürken Din Felsefesi hocamız bizi bir kitaptan sorumlu tutmuştu. Kitap çeviri kitabı ayrıca dört tane yazarı bulunuyordu. Benim için hayatımda gördüğüm ve görebileceğim en kötü kitaptı. Böyle düşünen eminim tek ben değilim. Kitap daha çok doktora öğrencilerine ve akademisyenlere hitap ediyordu. Dolayısıyla anlamakta çok zorlanmıştım.
Bu kitap, felsefe ve kitap aşkıma biraz gölge düşürdü. 😅
@sezermehmet aynı sayfayı 10 defa okuyan biri olarak, sen ne düşünüyorsun bu konuda? 😂
Genel olarak söyleyeceklerim bunlardı.
Görüşmek üzere.
For the best experience view this post on Liketu