-EN
Hello. I think I'm having another manic-depressive episode right now. I haven't been very energetic lately and my sleep time has gotten quite long. I sleep almost 12 hours. I do not study or spare time for different activities. In other words, I have neither the time nor the will to do all this. I am going through a period where I am reluctant towards everything and I want to sleep all the time. This situation completely disrupted my order in my daily life and now it is hurting me. But I can't solve this problem somehow and I ignore it. I guess I don't really care about the damage it's done to me.
In this process, sometimes I make an effort to feel good. This effort is short-lived, but I still try to do something. I am traveling with my friends and we are playing some games. Card games and okey are our favourites. Today I taught them a game they had never played before. Actually, I started the day quite happy. But then I suddenly lost my mood. In fact, I didn't start out happy. But it was the start of a better day than any other day this week. Although, after the end is bad, the beginning doesn't matter much.
I've been praying all day to come home. The day was never ending. Especially the travel time was very tiring. Even the whole day was tiring. On days like these, I want to disappear. I think this is one of my biggest wishes right now. Or a year-long sleep like this wouldn't be bad either. Anyway, the day is over and I'm home. It wasn't hard for the folks at home to realize that I also had a sad mood. I normally have an unnecessary jovialness and make fun of everything. I'm not like that these days. That's why we played a game with their suggestion. I don't really like to play Jenga, but it's one of the new games in the house. My brother bought it last week and we thought we should play. I won, but I can't say I enjoyed it much.
After my exams were over, I decided to take some time for myself. So I'm going to start a new series and start reading one of the books I bought last year. Last year, I bought a few of Ayşe Kulin's books through a friend. This is one of the books I bought at that time, but I never had the opportunity to read it. I'm going to start reading this book now. It is not good for me to withdraw into my own shell during such times. But I never stop doing it. I guess I like it even though it makes me tired to be by myself. I have a crowded life, so the idea of being by myself is tempting.
I've heard that chocolate makes people release some of the happiness hormones. So I made profiteroles, my favorite dessert. If you ask me if it made me feel happy, it didn't make me feel no. But when I'm depressed, my eating patterns change a lot and I always eat something. I already made a mistake while making this dessert. It didn't taste good, so I couldn't do something again :D. My incompetence in the kitchen is notorious. Either I leave the oven on, or the bottom of the pudding gets stuck, or my rice is undercooked. Actually, I shouldn't have said that because the successful parts are reflected here. But I think the background is also important. Failure teaches much more than success. I am in a generally unsuccessful period. I hope I learn from this and become a more self-controlled person. At least to someone who doesn't want to perish.
I guess that's all I can say for now. I don't know if I want to write more. Normally, before sharing a post, I always read what I wrote and look for mistakes. But I'm so sure I won't be doing that for this post, so without further ado I end it here. Take care of yourselves. See you baiiiiiiiiiiii.
-TR
Selam. Sanırım şu an manik depresif bir atak daha geçiriyorum. Son günlerde pek enerjik değilim ve uyku sürem oldukça uzadı. Neredeyse 12 saat uyuyorum. Ders çalışmıyorum ya da farklı aktivitelere zaman ayırmıyorum. Daha doğrusu tüm bunları yapmaya ne zamanım var ne de isteğim. Her şeye karşı isteksiz olduğum bir dönem geçiriyorum ve sürekli uyumak istiyorum. Bu durum günlük hayatımdaki düzenimi tamamen bozdu ve artık bana zarar veriyor. Ama bu problemi bir türlü çözemiyorum ve görmezden geliyorum. Sanırım bana verdiği zarar pek umrumda değil.
Bu süreçte bazen iyi hissetmek için çaba gösteriyorum. Bu çaba kısa sürüyor ama yine de bir şeyler yapmayı deniyorum. Arkadaşlarımla birlikte geziyorum ve bazı oyunlar oynuyoruz. İskambil oyunları ve okey favorimiz. Bugün onlara daha önce oynamadıkları bir oyunu öğrettim. Aslında güne gayet mutlu başlamıştım. Ama sonra birden modum düştü. Daha doğrusu mutlu başlamamıştım. Ama bu haftaki diğer günlere göre daha iyi bir gün başlangıcıydı. Gerçi sonu kötü bittikten sonra başlangıcının pek bir önemi kalmıyor.
Tüm gün eve gelmek için dua ettim resmen. Gün bir türlü bitmek bilmedi. Özellikle yolculuk süresi çok yorucuydu. Hatta komple gün yorucuydu. Böyle günlerde yok olmak istiyorum. Sanırım şu an da en büyük isteklerimden biri bu. Ya da böyle bir yıl sürecek bir uyku da fena olmazdı. Her neyse gün bitti ve eve geldim. Evdekilerin de tadımın kaçık olduğunu anlaması pek zor olmadı. Normalde gereksiz bir neşem vardır ve her şeyden kendime bir eğlence çıkarırım. Bugünlerde pek böyle değilim. O yüzden onların da önerisiyle bir oyun oynadık. Jenga oynamayı pek sevmem ama evin yeni oyunlarından biri. Abim geçen hafta satın almış ve biz de oynayalım dedik. Kazandım ama pek keyif aldığımı söyleyemem.
Sınavlarımın da bitmesiyle kendime zaman ayırmaya karar verdim. O yüzden yeni bir diziye başlayacağım ve geçen sene aldığım kitaplardan birini okumaya başlayacağım. Geçen sene bir arkadaşım vasıtasıyla Ayşe Kulin'in kitaplarından birkaç tane satın almıştım. Bu da o zaman aldığım kitaplardan biri ama okumaya fırsatım olmamıştı. Şimdi bu kitabı okumaya başlayacağım. Böyle dönemlerde kendi kabuğuma çekilmek bana hiç iyi gelmiyor. Ama bunu yapmaktan da asla vazgeçmiyorum. Sanırım kendimle kalmak beni yorsa da bunu seviyorum. Kalabalık bir hayatım var ve bu yüzden kendimle kalma fikri cazip geliyor.
Çikolatanın insanlara mutluluk hormonlarından birkaçını salgılattığını duymuştum. Bu yüzden en sevdiğim tatlı olan profiterolü yaptım. Bana mutlu hissettirdi mi diye soracak olursanız hayır hissettirmedi. Ama depresyondayken yeme düzenim çok değişiyor ve sürekli bir şeyler yiyorum. Zaten bu tatlıyı yaparken de bir hata yapmıştım. Tadı güzel değildi yine bir şeyleri beceremedim yani :D. Mutfaktaki beceriksizliklerim meşhurdur. Ya fırını açık unuturum ya muhallebinin dibi tutar ya pilavım az pişer. Aslında buraya başarılı olan kısımlar yansıdığı için bunu söylememeliydim. Ama arka planda olanlar da önemli bence. Başarısızlık başarıdan çok daha fazla şey öğretiyor. Genel olarak başarısız bir dönemdeyim. Umarım bundan ders çıkarır ve daha otokontrollü birine dönüşürüm. En azından yok olmak istemeyen birine.
Sanırım şu anlık söyleyeceklerim bu kadar. Daha fazla şey yazmak istiyor muyum bunu da bilmiyorum. Normalde post paylaşmadan önce yazdıklarımı mutlaka okurum ve hata var mı ararım. Ama bu post için bunu yapmayacağımdan o kadar eminim ki daha fazla uzatmadan burada bitiriyorum. Kendinize iyi bakın. Görüşürüz,baiiiiiiiiiii.
